Micro-huwelijk meets elopement wedding
Eef Vicca is de onbetwiste, Belgische First Lady van New York. Je hebt haar vast al eens gespot in dag- en weekbladen, waarin ze commentaar levert bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen, een sociale mediacampagne toelicht of honderduit vertelt over haar superleuke job als vice-president van een van de grootste pr-bureaus van New York. Eef heeft de telefoonnummers van veel celebrities in haar smartphone staan en weet ruim op voorhand welke trends onze richting uit komen waaien. Maar laat dat nu nét niet zijn waar dit artikel over gaat.
Naast haar professionele carrière is Eef ook een mama en echtgenote en over haar huwelijksdag is nog niet veel uitgelekt. Tijd om daar verandering in te brengen, en in het bijzonder in deze barre tijden waarin we opnieuw in lockdown( aka ‘paaspauze’) zitten. Voor veel bruidsparen kwam dit bericht als een mokerslag aan en weinigen staan te juichen bij het idee dat er opnieuw een beperkt aantal gasten aanwezig mag zijn op hun grote dag. Toen Eef in 2015 trouwde koos ze daar nochtans heel bewust voor. Ik zei het al… trendsetter!
The Blonde Wedding Reporter: Hoe hebben jij en Ramon elkaar leren kennen?
Eef: We hebben elkaar in 2005 leren kennen toen hij als student op Erasmusuitwisseling naar Antwerpen kwam. De vonk sloeg meteen over op een warme oktoberavond in Café d’Anvers.
TBWR: Hoe werden jullie een koppel?
Eef: Aanvankelijk was het spannend om met een Spaanse vriend samen te zijn, maar al snel begint de werkelijkheid door te dringen. Hoe moet deze relatie verder wanneer hij terug naar Spanje gaat?! Dat was erg moeilijk. Uiteindelijk heeft Ramon zijn studies afgemaakt in Valencia en is hij nadien teruggekeerd naar België, waar we zijn gaan samenwonen. Toch was ook dat niet evident; we woonden erg klein op een studio en hij sprak de Nederlandse taal niet. Daarnaast zit het weer niet echt mee voor iemand die met de mediterrane zon en zee is opgegroeid en ook de jobaanbiedingen lagen niet voor het oprapen.
Na bijna 3,5 jaar lange afstandsrelatie, hebben we het roer omgegooid. We besloten samen naar Mallorca te verhuizen en dat is nog steeds de beste beslissing ooit geweest. In 2013 kregen we gelijktijdig een promotie aangeboden om in New York City te gaan werken. Een kans die we met beide handen grepen. We wonen er nog steeds en kregen er in juni 2020 ons dochtertje bij.
TBWR: Heeft hij het huwelijksaanzoek gedaan?
Eef: Toen we tien jaar samen waren, zijn we in NYC getrouwd, maar daar kwam geen huwelijksaanzoek bij kijken, hoor. (lacht) Het zal misschien niet zo romantisch klinken, maar ik kon niet van werk veranderen, omdat ik gebonden was aan mijn expat visa. Ondertussen werd ik geheadhunt en zag ik heel wat mooie kansen voorbijkomen. Trouwen met Ramon, mijn eigen visa opzeggen en van zijn verblijfsvergunning afhangen, was de gemakkelijkste en snelste procedure om onze opties professioneel open te houden. En dan hebben we dat ook maar gedaan…met een micro-huwelijk.😊 Toch vonden we het symbolisch dat we net tien jaar na onze ontmoeting onze liefde zouden verzilveren met een NYC-wedding.
TBWR: Wanneer zijn jullie getrouwd?
Eef: Op 3 april 2015. Die dag was het Goede Vrijdag. Ik vond het opnieuw een speciale datum( 3.4.2015) door de optellende cijfers 3,4,5 en het feit dat alle eerste cijfers van 0 tot 5 in onze huwelijksdatum zaten.
TBWR: Waarom kozen jullie voor een intieme bruiloft?
Eef: Het was een praktische keuze die we maakten om onze toekomst in handen te kunnen nemen. Langs de andere kant was het een bewuste keuze om het na tien jaar samen in NYC te doen. Van een perfecte timing gesproken! 🙂
We zijn in kleine kring getrouwd, omdat we geen aandacht vestigen op het feit dat we na tien jaar samen plots even trouwden zonder aanwezige familie. Weet je, heel wat mensen hebben onze relatie op de voet gevolgd: van de ontluikende liefde in België, de langeafstandsrelatie- die volgens velen geen kans tot slagen had-, tot de verhuis naar het zonnige Mallorca en uiteindelijk de big move naar New York.
Ik wilde ook vermijden om argwaan te wekken bij mijn werkgever en hem de indruk te geven dat ik weleens van visa zou veranderen zonder ergens anders officieel een baan te hebben aangenomen. En dus werd het een intieme bruiloft in het bijzijn van onze zeven beste vrienden. Eentje was er virtueel via Facetime bij en twee andere vrienden zijn ’s avonds nog mee komen vieren.
Om ons micro-huwelijk geheim te houden voor onze collega’s, zijn we zelfs op onze trouwdag nog een halve dag gaan werken. We hebben die namiddag vrijaf genomen met een smoesje. We hadden zogezegd een Easter happy hour met vrienden. Aan het selecte clubje aanwezigen hadden we gevraagd om geen al te onthullende, evidente foto’s op sociale media te posten vanuit het stadhuis in NYC. Ook captions die niets tot de verbeelding overlieten zoals “so happy for these guys” of “it finally happened” waren taboe. We hebben het bewust simpel gehouden met “Best Good Friday” en dat was het ook werkelijk: een meer dan geweldige Goede Vrijdag!
TBWR: Hoe zag de dagplanning van jullie micro-huwelijk eruit?
Eef: Het leuke aan dit intieme huwelijk was dat het weinig of geen planning nodig had en dat maakte het net zo chill en leuk, zodat we er echt zelf van konden genieten.
We zijn die voormiddag dus nog gaan werken, nadien hebben we ons thuis omgekleed, we hebben de paspoorten en ringen opgepikt en dan zijn we naar het stadhuis in downtown Manhattan afgezakt. We waren bij de laatste trouwers van die dag. Mijn vrienden- die normaal gezien altijd te laat komen-, waren er gelukkig op tijd.
Een vriendin had zelfs twee flessen champagne meegesmokkeld, die we stiekem dronken om in de sfeer te komen. Dat is in Amerika eigenlijk not done, want het is verboden om in het openbaar alcohol te drinken.
Na de huwelijksvoltrekking zijn we met het hele gezelschap naar ons appartement getrokken. We hebben er geaperitiefd en nadien zijn we met zijn allen naar het restaurant vlak onder ons appartement afgezakt. The Lion in West Village was echt een van de meest iconische restaurants in NYC. Jammer genoeg is de zaak gesloten sinds 2016.
Met ons kleine gezelschap van slechts negen man hebben we werkelijk rond de 120 oesters, 17 flessen champagne, ontelbare cocktails, hamburgers en ander bar food verorberd. Ramon en ik waren ervan overtuigd dat we rond de $2,000 zouden betalen- hetgeen helemaal niet zo gek is in NYC-, maar de vriendelijke barman rekende ons slechts $600 aan. Tot op de dag van vandaag snappen we nog steeds niet waarom die rekening zo laag was. Nochtans hebben we uitdrukkelijk tegen de barman gezegd dat hij een fout moest hebben gemaakt.
TBWR: De bruidsjurk: hoe verliep de zoektocht naar de jurk? En wat is het uiteindelijk geworden?
Eef: Ik vond het niet zo gemakkelijk om iets voor begin april te vinden, wanneer het nog vaak aan de frisse kant is in NYC. Na een aantal winkels te hebben afgeschuimd vond ik een witte, zijden jurk van Club Monaco van ongeveer $320.
TBWR: Heb je-achteraf gezien-, spijt dat je geen groots trouwfeest op poten gezet hebt?
Eef: De trouw zelf was perfect en zo grappig tegelijkertijd. Van de city hall in NYC naar ons kleine appartementje, met zijn allen gaan eten bij The Lion en dan weer terug op ons appartement tot in de vroege uurtjes. Ik hield wel ergens in mijn achterhoofd dat we ooit groter zouden trouwen met al onze familie en vrienden erbij, maar dat is er vooralsnog nog niet van gekomen.
TBWR: Welke raad zou je bruidjes geven, die op dit moment steen en been klagen over het feit dat grote trouwfeesten met veel gasten niet mogelijk zijn?
Eef: Go with the flow! Hoe intiemer, hoe grappiger vaak. De mensen die er dan bij zijn, zijn echt alleen daar voor jou en om het allerbeste te maken van je dag. Ze zijn de chosen ones uit een oorspronkelijk, veel grotere groep vrienden.
Ik heb deze zomer overigens fantastisch, mooie coronahuwelijken gezien in Central Park. In plaats van op peperdure locaties te trouwen, gingen huwelijksparen gewoon naar de mooiste locatie: de Bethesda Fountain in Central Park.
In hun kielzog: de fotograaf, de pastoor en hun kleine entourage mét mondmasker. Ze kregen er meteen heel wat applaus bij van alle omstaanders en achteraf een streepje muziek van de plaatselijke parkmuzikanten. Het verliep allemaal heel spontaan. En geef nu toe, zo’n ongedwongen, mooie geste, maak je in andere omstandigheden toch niet mee?!
Ik begrijp uiteraard wel dat er mensen zijn met een enorme grote vrienden- en familiekring en waar het nu eenmaal moeilijk is om een selectie te maken. Of misschien zijn er koppels die hun oorspronkelijke huwelijksplannen niet willen opbergen. In dat geval, zou ik het huwelijk gewoon verschuiven naar 2022. Wij hebben zelf vrienden die hun huwelijk al twee keer hebben moeten uitstellen en we kijken nu met z’n allen dubbel zo hard uit naar april 2022.
TBWR: Wat zou je- achteraf gezien-, veranderen aan je eigen huwelijk?
Eef: Niets! Of misschien toch een leuke fotograaf voor die dag boeken? De foto’s die we voor dit artikel aangeleverd hebben, zijn echt de enige beelden die we van onze mooiste dag hebben. (lacht)
Benieuwd naar de dagelijkse fratsen van Eef in New York? Volg haar op Instagram @dolcevicca
Ben jij voor je huwelijk of verlovingsfoto’s ook op zoek naar een fotograaf? Lees dan vooral verder en ontdek via deze link welke 32 vragen je zeker moet stellen aan kandidaat-fotografen. Oh, en ook het micro-huwelijk van Elena en Maverique is een must-read! Je leest alles over hun micro-huwelijk via deze link.
