Covid-weddings, say what? 2020 is een jaar dat we ons altijd zullen herinneren als het jaar waarop we afstand moesten nemen van onze familie en vrienden. Het is misschien ook het jaar waarop we meer dan ooit beseffen hoe belangrijk onze relaties met elkaar zijn? Grote feesten waren in 2020 taboe. Veel bruidsparen waren dus genoodzaakt om hun huwelijk uit te stellen, soms naar latere datum soms naar een ander jaartal. Er waren ook veel koppels die hun oorspronkelijke planning overboord gooiden en op zoek gingen naar een andere invulling van hun mooiste dag. Tot slot waren er de tortelduifjes die in zeer intieme kring hun jawoord gaven. Bijna alleen, maar daarom niet minder van harte. In deze verhalenreeks Covid-weddings around the world nemen we je mee op reis naar landen ver weg en dichtbij en ontdekken we hoe koppels wereldwijd coronaproof trouwen.
Getrouwd op mama’s advies:
“De grootste overlevers zijn de beste aanpassers“
The Blonde Wedding Reporter: Hoe hebben Mathias en jij elkaar ontmoet?
Chiara: Mathias en ik hebben elkaar leren kennen op de trein. We namen beiden dezelfde trein van en naar de Vrije Universiteit Brussel. Mathias stapte een halte vroeger op. Na enkele gekruiste blikken, sprak Mathias mij aan op het perron in Etterbeek. De treinrit die nadien volgde, stond in het teken van spontaniteit en een onophoudelijk babbelen. Je kan dus zeker stellen dat we onmiddellijk een klik bij elkaar voelden.
The Blonde Wedding Reporter: Wanneer sloeg de vonk definitief over?
Chiara: Na de eerste treinrit volgden er nog een paar die we toevallig samen doorbrachten. Kort daarna begonnen we vertrekuren met elkaar af te spreken. We wachtten op elkaar na een les om toch maar samen dat halfuurtje op de trein door te brengen. Op een gegeven moment vroeg Mathias mij mee naar de film. Na de ‘movie date’ volgde er snel een tweede afspraakje. Na een gezellig restaurantbezoekje was het zo klaar als een klontje: we waren verliefd!
The Blonde Wedding Reporter: Heeft Mathias voor een onvergetelijk huwelijksaanzoek gezorgd?
Chiara: Mathias vroeg me in Italië- op een familievakantie-, ten huwelijk. Ik had helemaal niets in de gaten. Nochtans had ik altijd luid verkondigd dat elke vrouw een aanzoek voelt aankomen. Niet dus! 😊 Hij had de ring verstopt in zijn zonnebrildoosje. Tijdens een wandeling ging hij plots op een knie zitten. Ik herinner mij niet heel veel meer van zijn mooie woorden, aangezien ik overspoeld werd door emoties. Gelukkig had mijn broer zich in de buurt verstopt om het aanzoek op gevoelige plaat vast te leggen. Mathias had hem op voorhand getoond op welke plaats hij dé vraag zou stellen. Ze waren zelfs de lichtinval gaan testen om de perfecte foto te kunnen trekken! En ik?! Ik had geen flauw vermoeden van wat er aan de hand was.
Naast mijn broer, was ook mijn papa op de hoogte van het aanzoek. Als een echte gentleman had Mathias mijn papa om mijn hand gevraagd. Mathias vertelde achteraf dat hij mijn vaders’ toestemming graag op restaurant wilde vragen, maar door enkele drukke werkweken was dat er niet meer van gekomen. Op een zondagavond- tijdens onze traditionele frietjesavond-, lokte hij mijn nietsvermoedende vader naar buiten met een smoesje over een platte band. En toen volgde de vraag: “Mag ik met jouw dochter trouwen?”
Mathias stond erop om me tijdens een familievakantie ten huwelijk te vragen, omdat hij weet hoe belangrijk familie voor mij is. Hij koos ervoor om het te doen tijdens een gewone wandeling. Je moet weten dat we een koppel zijn dat heel graag uit eten gaat en zich graag netjes uitdost. Volgens Mathias zou ik argwaan gehad hebben als hij me had meegenomen naar een chic restaurant. We vierden de avond met onze familie en een barbecue. Het gezicht van ‘ons mama’ toen we thuiskwamen van dé wandeling, staat voor altijd in mijn geheugen gegrift: starend naar mijn ring met een pan pasta pesto in haar handen.( lacht) Ze ziet Mathias zo graag, maar haar kleine meisje dat zou gaan trouwen… dat maakte natuurlijk heel veel emoties los.
The Blonde Wedding Reporter: Hoe verliep de zoektocht naar de bruidsjurk en wat is het uiteindelijk geworden?
Chiara: De zoektocht naar mijn bruidsjurk is heel vlot verlopen. Ik had op voorhand een selectie gemaakt van winkels die ik wilde bezoeken. Ik eindigde uiteindelijk met een lijst van wel 50 trouwwinkels in België! 😊 Die bewuste lijst was tot stand gekomen door met mensen uit mijn omgeving te praten en door lid te worden van enkele Facebookgroepen. Ik onderzocht de site van elke bruidswinkel grondig. Enkel wanneer een bruiswinkel meerdere jurken had waarvan ik dacht: ‘Dat zou de jurk kunnen worden’, haalde die winkel de selectie. Uiteindelijk bleven er drie bruidswinkels over die ik zou bezoeken.
Ik had een beeld van mijn bruidsjurk en enkele ‘eisen’ waaraan mijn jurk moest voldoen: een open rug, knoopjes langs de achterkant en veel kant. De jurk die ik uiteindelijk koos, had wel meer kant dan de jurken die ik pinde op mijn Pinterestbord. Toen ik mijn uiteindelijke jurk aantrok, wist ik dat ik dé jurk gevonden had. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik geen wauw-gevoel had, maar eerder een ‘help-ik-ga-flauwvallen-gevoel’. Plots was het zo concreet. Je gaat echt trouwen en je staat daar om de jurk te kiezen waar je al sinds klein meisje van droomt.
The Blonde Wedding Reporter: Had jullie huwelijk een bepaald thema?
Chiara: Ik vond de keuze van een thema heel moeilijk. Er is zo een breed aanbod en er bestaan zoveel mooie dingen. Ik zou mezelf typecasten als girly. Het werd dus een thema waarin veel bloemen en roze tinten centraal stonden. Wanneer iemand een opmerking maakte over de overload aan roze, zei Mathias altijd: “Onze bruiloft is niet het moment om mijn mannelijkheid te bewijzen, hè?!”. Dat vind ik zo fantastisch aan hem… Mathias zou alles geven om mijn dromen waar te maken.
The Blonde Wedding Reporter: Waarom was het voor jullie belangrijk om te trouwen?
Chiara: We hebben het nooit beschouwd als een formaliteit of als iets dat moest, maar we wilden het gewoon heel graag. Het voelt heel juist aan om onze liefde en ons engagement naar elkaar toe officieel vast te leggen. Het is ook bijzonder om te zien hoe andere mensen ermee omgaan. Gezien onze jonge leeftijd zoeken velen er iets achter. Alsof je een gegronde reden moet hebben om met elkaar te trouwen?! Je ziet hen echt denken dat er waarschijnlijk een kindje onderweg is of dat er iets anders aan de hand zou zijn waardoor we wel moesten trouwen. Het feit dat je gewoon met elkaar getrouwd bent omdat je elkaar graag ziet, begrijpen blijkbaar weinig mensen.
The Blonde Wedding Reporter: Waarom hebben jullie besloten om jullie huwelijk alsnog tijdens een pandemie door te laten gaan?
Chiara: Omdat het leven doorgaat en voor ons is het feest en alles wat daarbij komt kijken bijzaak. Wij hadden zoiets van: “Wij gaan door, ook al kan het enkel met ons tweetjes. Want wij zeggen ‘ja’ tegen elkaar.” Uiteraard willen we dat wel graag vieren met iedereen die we graag zien en we hopen dan ook dat dat nog kan wanneer de coronacrisis achter ons ligt. Mijn mama zegt altijd: “De grootste overlevers zijn de beste aanpassers.” Dat werd ons motto en onze houvast in deze onzekere tijden.
The Blonde Wedding Reporter: Heeft de coronacrisis veel problemen met zich meegebracht?
Eigenlijk niet, het heeft ons veel zorgen gegeven, maar echte problemen niet. Het lastige was vooral de onwetendheid, omdat je niet kon voorspellen in welke richting de pandemie- en bijgevolg de maatregelen-, zouden evolueren. Gelukkig kwam het virus net voordat we onze uitnodigingen hadden verstuurd. Hierdoor hebben we toch de tijd kunnen nemen om alles grondig te analyseren. Op het moment dat de regering besloot dat er 100 gasten mochten aanwezig zijn op covid-weddings, hebben wij dan ook besloten om ermee door te gaan. Toen we de gastenlijst moesten opstellen voor dit scenario, bleek dat toch niet zo simpel. Daarom hebben we toen alle mogelijkheden doorgenomen met de organisatoren van de zaal en kwamen we tot een oplossing om een receptie te houden met 100 gasten, dan een uur pauze in te lassen en nadien een avondfeest met opnieuw 100 gasten te organiseren. Dit was volledig volgens de regels, ook al liepen we zo wel een beetje op het randje van wat toelaatbaar was.
Nadat we onze uitnodigingen, gebaseerd op dit scenario, dan eindelijk hadden verstuurd schoten de cijfers plotseling dramatisch de lucht in. Het virus raasde als een gek door het land en het maximum aantal personen verlaagde naar maximaal 50. Dit cijfer betekende dat we veel mensen moesten contacteren en teleurstellen. Zij konden ons huwelijk niet meer bijwonen. Er zijn bij ons zeker tranen gevloeid, maar eigenlijk kwam ook het besef dat we op deze manier geen feest wilden organiseren.
The Blonde Wedding Reporter: Verschilde jullie coronahuwelijk veel van de oorspronkelijke planning?
Chiara: We hadden een groots feest gepland. Dat concept moesten we nu laten varen. In het begin was het moeilijk om dit te accepteren. We hebben lang gezocht naar alternatieve mogelijkheden om het feest toch te laten doorgaan. Uiteindelijk hebben we het feestgedeelte moeten annuleren. Alles wat gepland was voor die bewuste dag, zoals de burgerlijke trouw, de kerkelijke ceremonie en de fotoshoot, zijn gewoon kunnen doorgaan.
The Blonde Wedding Reporter: Als je alles opnieuw zou kunnen doen, zou je dan opnieuw trouwen of jullie huwelijk liever uitstellen naar latere datum?
Chiara: Wij zouden zonder twijfel alles opnieuw doen! Eigenlijk is het afgelasten van ons feest op die dag ook een opluchting geweest. Begrijp ons niet verkeerd, de intentie om een feest te organiseren is er nog steeds, maar dan wel op een datum die dit toelaat en waar er geen of weinig restricties zijn op de feestvreugde. Het was een opluchting, omdat het ons weken zorgen heeft bezorgd en we eindelijk konden nadenken over het feitelijke huwelijk. Wij hebben het gevoel dat we veel meer hebben kunnen genieten van die prachtige momenten in het gemeentehuis en in de kerk. Op het einde van de dag hebben we een etentje gepland met onze gezinnen. Aan twee aparte tafels uiteraard. Letterlijk iedereen heeft toen gezegd dat een feest eigenlijk te veel was geweest op die dag. Aan tafel werd er gespeculeerd dat huwelijken in de toekomst misschien wel helemaal geen avondfeest meer op dezelfde dag zullen hebben. Dat het niet per se hoeft om je huwelijksfeest op adrenaline door te brengen na een lange dag vol emoties. Je zou er bijvoorbeeld een feestweekend van kunnen maken: trouwen op vrijdag en feesten op zaterdag. Wie weet, misschien hebben de covid-weddings toch nog een leuk neveneffect?
The Blonde Wedding Reporter: Welke gouden raad hebben jullie voor bruidsparen die op dit moment nog moeten trouwen?
Doe wat goed voelt! Laat je niet teveel leiden door de mening van anderen. Je huwelijksdag gaat om jullie en jullie liefde voor elkaar. Dat moet voor jullie- en niemand anders -, goed voelen. Wij hebben onszelf erop betrapt dat we te lang hebben geprobeerd om er alles aan te doen opdat ons huwelijk toch maar volgens die originele huwelijksplanning zou verlopen. Na afloop beseften wij dat ons huwelijk minstens even mooi is geweest. Laat je dus niet teveel leiden door wat andere mensen denken, maar doe gewoon wat goed voelt voor jullie als koppel, want daar draait het uiteindelijk allemaal om.
The Blonde Wedding Reporter wenst Chiara en Mathias heel veel liefde en een gelukkig huwelijk toe. <3
Wedding team:
Fotograaf: Flo De Geyndt. Flo contacteren doe je via: flodegeyndt@hotmail.com of op Instagram @flodegeyndt
Coronamaatregelen België: Zie jij door de bomen het bos even niet meer? Lees dan hier verder.
Benieuwd naar hoe er coronaproof getrouwd werd in Spanje? Lees dan hier het verhaal van Paula & Damian.
