Stéphanie en Loïc:

AMOR VINCIT OMNIA… LIEFDE OVERWINT ALLES

Een huwelijk in het zuiden van Frankrijk? Dat klinkt als een droom! En toch moesten Stéphanie(30) en Loïc( 30) heel wat woelige watertjes doorzwemmen vooraleer ze hun jawoord konden geven. Corona, weet je wel?! Een gedachte hield hen op de been en gaf hen de moed om door te gaan: Amor vincit omnia… liefde overwint alles. Een gesprek met sympathieke bruid Stéphanie, die blaakt van zelfvertrouwen, zelfkennis en self love. <3

TBWR: Hoe hebben Loïc en jij elkaar leren kennen?

Stéphanie: Ik was het vrijgezellenbestaan een beetje beu en ik stond er wel voor open om daar verandering in te brengen. Op een avond werd ik aangemoedigd door een paar vriendinnen om me in te schrijven voor een datingsite. Zij vonden dat keigrappig, maar ik vond er niets aan, omdat ik dacht dat een datingsite enkel een toevluchtsoord voor wanhopige vrijgezellen was. En wanhopig, dat was ik dus niet! De vriendinnen dropen af, maar een paar glaasjes later ging ik toch voor de bijl en besloot ik samen met de laats overgebleven vriendin een datingsite te verkennen.

We kozen voor de Franstalige site ‘Adopte un mec’ dat je vrij mag vertalen als: Adopteer ne vent.( lacht) Het concept van deze site bestaat eruit dat je gaat winkelen in hun etalage. Wanneer je je inschrijft, krijg je een leeg winkelmandje mee en dan mag je je zoekcriteria ingeven. Je kan bijvoorbeeld zeggen dat je een man van 1,96 m zoekt met bruin haar, die van spaghetti houdt. De app maakt dan een selectie uit het aanbod en dan kan je aan de slag en mannen ‘shoppen’. Enkel met de heren die in je winkelmandje stopt, kan je een gesprek voeren. En als je ze leuk vindt, dan kan je de favorieten in een rekje plaatsen.( giert het uit)

De eerste man die ik in mijn mandje stopte, was Loïc en ik weet nog dat ik tegen mijn vriendin zei: “Hij is mijn type niet, maar hij is wel echt boyfriend material.”( lacht). Ik heb dan uiteindelijk dates gehad met andere jongens, want Loïc is nooit met mij komen praten, tot twee maanden later. Toen kreeg ik plots een berichtje van hem. Het klikte tussen ons, dus we hebben afgesproken en toen kondigde Loïc aan dat hij terug naar Frankrijk zou verhuizen…

TBWR: Jullie hadden dus in het begin van jullie relatie een langeafstandsrelatie?

Stéphanie: Ja, dat klopt. Loïc is afkomstig uit Brussel, maar hij studeerde op het moment dat ik hem leerde kennen in Toulouse. Hij had me dit overigens niet verteld bij onze kennismaking. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik aanvankelijk dacht dat wij niet bij elkaar pasten en dat hij een enkel goede vriend zou worden. Na een etentje in een sushibar, een spontane ‘inbraak’ in de tuin van mijn ouders om een frisse duik te nemen en onder de blote sterrenhemel te slapen, ontdekte ik ook de avontuurlijke kant van Loïc en dat stond me wel aan.

We trokken in die week veel met elkaar op en plots vertelde hij dat hij de volgende dag naar Toulouse zou vertrekken. Ik was in de veronderstelling dat hij er op vakantie ging en toen ik hem vroeg wanneer hij terug zou komen, antwoordde hij: “Volgend jaar!” Ik was stomverbaasd en na een paar dagen moest ik schoorvoetend aan mezelf toegeven dat ik hem miste.

Hij stuurde me een berichtje met de boodschap dat hij zijn horloge op mijn kot vergeten was en dat ik eens moest checken of dat nog op mijn nachtkastje lag. Ik ging dus kijken en vond geen horloge, maar in het nachtkastje ontdek ik wel iets anders…  vliegtickets naar Toulouse! Dat was echt een complete verrassing. Op dat moment wist ik dat ik verliefd was. En dat was het begin van onze langeafstandsrelatie. Elke bezoekje aan elkaar was natuurlijk magische en we hielden vol tot na zijn studies. Daarna trok Loïc bij me in en sindsdien hebben we elkaar nooit meer laten gaan.

TBWR: Heeft Loïc een huwelijksaanzoek gedaan?

Stéphanie: Ja, al wilde hij eigenlijk aanvankelijk niet trouwen, want hij vond dat ten eerste een beetje schijnheilig, omdat hij niet gelooft. Hij vindt ook dat die ene dag handenvol ( lees: weggegooid) geld kost. Hij spotte vaak met me, omdat ik dat wel zo graag wilde. Zo heeft hij me meermaals op een romantische locatie in de maling genomen en de indruk gewekt dat hij me ten huwelijk zou gaan vragen. Na zeven jaar was ik dit geplaag wel wat beu en had ik me erbij neergelegd dat we nooit zouden trouwen.

Tot we op reis gingen naar Mexico en daar een boottochtje naar een prachtige lagune zouden maken. Loïc spoorde me aan om uit de boot te springen om een paar mooie Instagramfoto’s te maken. Ik had toen al moeten weten dat er iets niet in de haak was, maar stelde me er verder geen vragen bij. Loïc dirigeerde waar ik precies moest gaan staan, want hij zou ook plaatjes schieten met een drone. Toen alle technische formaliteiten op punt stonden, stapte hij op me af en ging totaal onverwacht op zijn knie. Ik stond perplex. Loïc had het huwelijksaanzoek volledig zelf geënsceneerd en bovendien op video vastgelegd. 🙂

TBWR: En toen moest je op zoek gaan naar je trouwjurk. Wist je precies wat je wilde?

Stéphanie: Ja, ik ben een organisatiefreak en ik had een mapje aangelegd. Het mapje was in categorieën ingedeeld en zou uiteindelijk uitgroeien tot een hele grote doos. 😊 De bruidsjurken die ik selecteerde kwamen hierin terecht en het was overduidelijk welke stijl ik zocht. Ik wilde iets minimalistisch, maar toch heel elegant. Ik dacht bij mezelf: ik ben supervrouwelijk, draag elke dag een jurk en weet precies wat ik wil. De zoektocht naar de jurk? Dat gaat een fluitje van een cent worden!

Niets was echter minder waar. Ik heb een maatje 46 en het is niet altijd gemakkelijk om iets te vinden in die maat. Ik heb tijdens de zoektocht naar de jurk misschien wel 40 bruidsjurken gepast, meer dan zeven winkels bezocht en bovendien geen enkele jurk in mijn eigen maat kunnen passen, want al de bruidswinkels slaan de pasmodellen in in maatje 38. Ik vroeg me af of maat 46 nu echt zo extreem was.

En toen leerde ik Scarlett van Oui Bridal Studio in Knokke kennen en dat was het keerpunt.  Zij was zo relaxed. Ze stelde me meermaals gerust en ze was ervan overtuigd dat we zeker iets zouden vinden en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Ze sleepte een rek met kleedjes van voornamelijk Karen Willis Holmes aan en inderdaad, dat was een schot in de roos. Hier kon ik wel in maatje 38 en ook al ging de jurk niet toe, ik kreeg een perfect beeld van wat het eindresultaat zou zijn. Een echte opluchting.

TBWR: Waarom wilden jullie een huwelijk in het zuiden van Frankrijk?

Stéphanie: Wij wisten sowieso dat we allebei in het buitenland wilden trouwen. Het leek ons leuk om een mooie, intieme trouw te hebben. Zo’n indian summer feeling-bruiloft, want Loïc, die kan niet zo goed tegen de warmte.( lacht) Hij voelde er niets voor om de hele dag in zijn kostuum te staan zweten, dus het stond vast dat ons huwelijk ergens in het najaar moest plaatsvinden.

We kozen dan voor oktober 2020. We droomden ervan om in een Italiaanse wijngaard te trouwen, maar toen realiseerden we ons dat geen van ons beiden Italiaans sprak en dat dat een struikelblok zou worden. Zuid-Frankrijk leek ons ook wel een leuke bestemming. Loïc had er zo lang gestudeerd, onze relatie was er open gebloeid, we spraken beiden Frans, … Ons besluit stond dus al snel vast. We zouden in het zuiden van Frankrijk trouwen.

Na honderden offertes opgevraagd te hebben, hebben we een shortlist gemaakt en zijn we een weekend op en af geweest om onze favoriete huwelijkslocaties te gaan bekijken. Na een paar teleurstellingen kwamen we terecht bij een feestlocatie in de buurt van Montpellier. We waren eigenlijk te laat op de afspraak en er was toevallig al een huwelijksfeest bezig. Gelukkig wilde de kasteelheer ons toch nog ontvangen. En dat was wel een pluspunt, want we zagen niet alleen de DJ aan het werk, maar ook het buffet stond klaar, de tafels waren mooi gedekt, … Loïc ging toen helemaal overstag. Ik was op dat moment nog niet 100% overtuigd, maar ik wilde het mijn verloofde ook gunnen om keuzes te maken voor onze bruiloft.

TBWR: En dan konden jullie beginnen aan de planning van jullie huwelijk?

Stéphanie: We wilden eerst een klein huwelijk hebben en omdat het al in het buitenland plaatsvond, konden we ons beperken tot de mensen die er voor ons echt toe deden. Dat was geen gemakkelijke opgave, want we eindigden alsnog met 180 gasten. En toen ontplofte de coronacrisis met alle gevolgen van dien.

TBWR: Heeft de coronacrisis een grote impact op jullie huwelijksplanning gehad?

Stéphanie: Toch wel hoor. In juli 2020 stond onze teller op 100 gasten, maar dan kwam in augustus de tweede golf in België oprukken en dat was stressen. In ons land waren er grote beperkingen op huwelijken. In Frankrijk was het zo dat, als je een feest op een privédomein organiseerde, de regels soepeler waren in vergelijking met de Belgische richtlijnen.

Wij besloten om op de ingeslagen weg verder te gaan en toch alle Belgische coronaregels te implementeren, al begonnen wel meer huwelijksgasten af te zeggen omdat ze schrik hadden. Frankrijk was op dat moment een rode zone geworden en daar mocht je niet naartoe reizen. Uiteindelijk schoten er maar 30 huwelijksgasten over. Allemaal heel begrijpelijk natuurlijk, maar het was wel een bittere pil om slikken. Toch hebben we op geen enkel ogenblik gedacht om ons huwelijk te annuleren. Ons motto was en is nog altijd: Amor Vincit Omnia.

Twee weken voor de bruiloft veranderde de situatie in België opnieuw en mocht je weer naar een rode zone reizen. Toen waren we terug met 60 en de dag voor de trouw annuleerden er plots nog twaalf personen. We zouden dus stranden op een totaal van 54 personen en achteraf gezien zouden we het niet anders gewild hebben. We hebben van iedereen kunnen genieten en ons huwelijk bewust kunnen beleven. Het was meer dan handjes schudden en gasten bedanken voor hun komst.

TBWR: Jullie huwelijk was dus eigenlijk een feestweekend?

Stéphanie: Ja, op vrijdagavond hebben we voor onze familie en getuigen een paella-avond georganiseerd. En de ochtend na de bruiloft hebben we met al onze gasten samen ontbeten. Op het kasteel hebben ze dan voor ons nog een rondleiding in de wijngaard georganiseerd en iedereen die wilde, kon daar aan deelnemen.

TBWR: Jullie feestlocatie was een wiijngaard. Was wijn bijgevolg jullie huwelijksthema?

Stéphanie: Goh, een thema zou ik het misschien niet meteen noemen. We wilden niet echt een thema à la Harry Potter bijvoorbeeld, maar we hadden kleurencodes uitgekozen en dat was goud, gebroken wit en jachtgroen. Je moet weten dat Loïc en ik iets hebben met groen. We zijn ook altijd in die kleur gekleed. Enfin, we wilden een bruiloft die heel natuurlijk, simpel en elegant zou zijn. Het zuiden van Frankrijk moest moeiteloos herkend kunnen worden in de aankleding van onze bruiloft. En uiteraard waren er een paar details die onze voorliefde voor wijn in de kijker plaatsten. Onze naamplaatjes waren bijvoorbeeld wijnkurken, wijnvaten dienden als welkomdisplay en de tafels kregen ook wijngerelateerde  namen.

TBWR: Wat zou je toekomstige paren aanraden die op dit moment nog twijfelen om hun huwelijk te annuleren?

Stéphanie: Laat jullie huwelijk doorgaan! Het klinkt heel cliché, dat besef ik maar al te goed, maar Amor vincit omnia. De liefde overwint alles. De liefde die je krijgt op die dag  van de mensen die er zijn, is zo intens dat al de rest er niet toe doet. Zelfs al zijn er maar tien gasten aanwezig, who cares?! Het is jullie moment samen en die dag beleef je alsof je op wolkjes loopt. Geniet ervan!

The wedding team:

Fotograaf: Elodie Deceuninck Photography via www.elodiedeceuninck.com. Instagram: @elodie.deceuninck

Bruidsjurk: Karen Willis Holmes. Website: www.karenwillisholmes.com. Instagram: @kwhbridal

Bruidsboetiek: Oui Bridal Studio in Kortrijk. Website: www.ouibridal.be. Instagram: @oui_bridalstudio

Haaraccessoire: Studio Diana Martins. Instagram: @studiodianamartins

Pak bruidegom: Blandin & Delloye in Brussel. Website: www.blandindelloye.com. Instagram: @blandindelloye

Jurk bruidsmeisjes: JJ House. Website: www.jjshouse.com

Pak bruidsjongens: Asos. Website: www.asos.com

Ringen: Fabrigold in Kortrijk. Website: www.fabrigold.be. Instagram: @fabrigold.juwelen

Feestlocatie: Chateau Bas d’Aumelas in Saint-Paul-et-Valmalle. Website: www.chateaubasaumelas.fr. Instagram: @chateaubasdaumelas

Bloemen: Fleurs by Faustine. Website: www.fleursdesignbyfaustine.com. Instagram: @fleursdesignbyfaustine

Catering: Délice des princes. Website: www.ledelicedesprinces.com. Instagram: @lesdelicesdesprinces

Haar en make-up: Anaïs Faure. Instagram: @anais_faure_makeup_hair

DJ: Alex Davis. Instagram: @alexdavisdj

Ben jij benieuwd naar andere koppels die in het buitenland in het huwelijksbootje stapten? Check dan hier het verhaal van Lanny en Brecht die een sprookje uit duizend-en-een-nacht beleefden in Marrakesh.

Let's Talk

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

No Comments Yet.